3.4.11

Στους δρόμους, η Ελλάδα αναστενάζει…

Α.
Οδηγώ κι εκνευρίζομαι
Κωστής Ζίβας*


Το όνομά μου είναι Μιχάλης. Δηλαδή Mikael. Μόνο στο επίθετο διαφέρω από το Schumacher.
Το αυτοκίνητο για μένα δεν είναι μόνο το μέσο που θα με πάει στη δουλειά μου. Το αυτοκίνητο είναι η επιβεβαίωση για το πόσο καταπληκτικός και ξερόλας είμαι.
Γι’ αυτό και δεν ανέχομαι από κανέναν να κάνει λάθος εκτίμηση όταν οδηγεί. Εκνευρίζομαι όταν έχω μπροστά μια γυναίκα οδηγό ή έναv οδηγό μεγάλης ηλικίας. Γιατί στο έδωσαν το δίπλωμα κυρία μου; Γιατί δεν σου το έχουν πάρει ακόμα το δίπλωμα παππού; Ο δρόμος ανήκει μόνο σε εμένα, το Mikael, και στους «τέλειους» σαν κι εμένα. Αν νομίζεις «θείτσα» ότι το αυτοκίνητο είναι μόνο για να σε μεταφέρει κάνεις λάθος. Αν δεν μπορείς να παρκάρεις με μια κίνηση με το κινητό στο αυτί, το φραπέ στο χέρι και το τσιγάρο στο στόμα, δεν έχεις το δικαίωμα να οδηγείς.
Εκνευρίζομαι φυσικά και με τον κάθε άσχετο τουρίστα που νομίζει ότι μπορεί να πηγαίνει αργά για να απολαμβάνει τάχα μου, τις ομορφιές της περιοχής μας. Εγώ, αν ποτέ πήγαινα στο Innsbruck, με κλειστά μάτια θα οδηγούσα. Κάνει όμως και κάτι χειρότερο o άσχετος τουρίστας. Σταματάει στις διαβάσεις πεζών για να περάσουν οι πεζοί. Κι’ εγώ που τον ακολουθώ κινδυνεύω να τον τρακάρω, γιατί οι διαβάσεις πεζών είναι το σημείο εκκίνησης της Formula 1. Όλοι το ξέρουν αυτό και θα έπρεπε να είχε και ο τουρίστας αυτήν την παιδεία. Έλεος.
Φυσικά, δεν βάζω ποτέ ζώνη και το παιδί μου κάθεται στο μπροστινό κάθισμα μαζί με τη μητέρα του. Λέτε ότι έτσι βάζω σε κίνδυνο τη ζωή τη δική μου και της οικογένειάς μου αλλά δεν καταλαβαίνετε. ΕΓΩ, δεν υπάρχει περίπτωση να τρακάρω. Μεγαλύτερη πιθανότητα έχει ο ΑΟΑΝ να παίξει champions league παρά να χτυπήσω με το αυτοκίνητο. Ασφάλεια και κουραφέξαλα.
Στο φανάρι όταν είμαι δεύτερος θα κορνάρω μόλις δείξει πράσινο για να ξυπνήσει ο «μπροστινός». Μερικά δευτερόλεπτα είναι, αλλά πάντα αυτά τα δευτερόλεπτα είναι πολύ καθοριστικά για το μέλλον μου. Αν όμως είμαι πρώτος στο φανάρι και μου κορνάρει ο «πίσω» τότε τα παίρνω στο κρανίο και θα του ζητήσω το λόγο. Αν είναι ζόρικος του ρίχνω μια μούντζα, σανιδώνω το γκάζι και μην τον είδατε το Mikael.
Όσοι από εσάς ισχυρίζεστε ότι είναι πολιτισμός να μην κορνάρω και να μη μουντζώνω, όσο μικρό ή μεγάλο λάθος έχει κάνει ο άλλος οδηγός, σας λέω ότι εμείς είμαστε η κοιτίδα του Πολιτισμού. Εμείς φτιάξαμε τον Παρθενώνα, οπότε η συνεισφορά μας στον πολιτισμό έχει κλείσει και τώρα μπορώ να κάνω ότι γουστάρω.
Κάθε μέρα μόλις πιάσω το τιμόνι είμαι εκνευρισμένος. Όσο και να προετοιμαστώ ψυχολογικά ξέρω ότι θα συναντήσω όλους αυτούς τους άσχετους οπότε.
Κόρνα, μούντζα η καθημερινότητα μου. Κόρνα, μούντζα κι η ζωή μου.
Το όνομά μου είναι Mikael.

*Ο Κωστής Ζήβας είναι Μαθηματικός

Πηγή: εφημερίδα «Ανατολή», 1 Δεκεμβρίου 2010
Άγιος Νικόλαος Κρήτης
http://www.anatolh.com/opinions/blogers/zibas/item/6062-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8E-%CE%BA%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9

 
Β.
Έτσι βλέπουμε στην Ελλάδα την οδηγική συμπεριφορά…
Έλληνας


1. Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνησή σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.
2. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντάς σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.
3. Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.
4. Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημά σας σε πινακίδα STOP. Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδρασή σας, με αποτέλεσμα να «καρφωθούν» πάνω σας.
5. Ποτέ μην κλείνετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.
6. Το φρενάρισμα πρέπει να γίνεται πάντα τη τελευταία στιγμή για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία τού ABS, το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κάτοχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.
7. Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε, καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.
8. Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.
9. Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκεται ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.
10. Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.
11. Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι, ακόμα και αν είσαι πρώτος σ’ αυτό.
12. Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείται στον ίδιο δρόμο με εσάς, μάλλον το κάνει επίτηδες.
13. Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ό,τι χρειαστεί γι αυτό.
14. Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως, όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.
15. Το κράνος φοριέται στον αγκώνα. Προστατεύει το χέρι σε τυχόν πτώση προς εκείνη τη πλευρά, επίσης προστατεύει σε περίπτωση που στριμωχτείς ανάμεσα σε 2 αυτοκίνητα ή αν έχεις επαφή με τοίχο.
16. Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη.
17. Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματός σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.
18. Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουν ταχύτητα.

Πηγή: http://ksipnistere.blogspot.com/2010/12/blog-post_7468.html
17 Δεκεμβρίου 2010



Γ.
Σημάδια της ανάκαμψης
Κώστας Λογαράς


Η πραγματική ανάκαμψη της οικονομίας –όποτε ’ρθει– δεν πρόκειται να αναφανεί ούτε στην υποχώρηση των spreads, ούτε στους δείκτες της βιομηχανικής παραγωγής.
Οι αξιόπιστες ενδείξεις για το ξεπέρασμα της κρίσης θα καταγραφούν πρωτίστως στα πεζοδρόμια και στους δρόμους, τους εθνικούς και επαρχιακούς, τους μονόδρομους και της διπλής ροής. Η οικονομική ανάπτυξη της χώρας θα ξεκινήσει απ’ τις αρένες τής ασφάλτου και απ’ τον τρόπο που οδηγεί ο έλληνας οδηγός.
Όταν διαπιστώσετε ότι τα Ι. Χ δεν καβαλάνε πια τα πεζοδρόμια, τα δίκυκλα δεν διασχίζουν τους πεζόδρομους κι οι οδηγοί –αυτό προπάντων– δεν μιλάνε του καλού καιρού στο κινητό τους οδηγώντας, τότε μπορεί κανείς να αναθαρρήσει ότι κάτι έχει αλλάξει όντως στο ελληνικό τοπίο.
Γιατί η κοινωνική συνείδηση ενός λαού αντικατοπτρίζεται ξεκάθαρα στην κουλτούρα της οδήγησης. Εδώ τσεκάρεις καθημερινά το επίπεδο ενδιαφέροντος ή την αδιαφορία για τους άλλους, την συναίσθηση ευθύνης ή το μέγεθος του κυνισμού και της ανευθυνότητας, το βαθμό αλληλεγγύης ή την έλλειψη ανεκτικότητας· κι ακόμα, την ικανότητα συμμόρφωσης σε κώδικες και βασικές αρχές συνύπαρξης. Από τη συμπεριφορά τών οδηγών στους δρόμους μπορεί κανείς να συμπεράνει επαρκώς το πώς φαντασιώνονται οι πολίτες τη συμμετοχή τους στο κοινό γίγνεσθαι.
Ο οδηγός που συνομιλεί του καλού καιρού στο κινητό του, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τους πάντες και τα πάντα, δεν μπορεί να είναι διαφορετικός ούτε ως Δημόσιος Υπάλληλος, ούτε ως ταμίας πίσω από το γκισέ, ούτε ως πολίτης στις υποχρεώσεις του στην εφορία. Ούτε βεβαίως ως πολιτικός που ασκεί την εξουσία. Με τον ίδιο ζαμανφουτισμό θα φέρεται κι αλλού. Τη βολή του θα φροντίζει πάνω απ’ όλα.
Δείτε λοιπόν στους δρόμους πώς η οδήγηση με το κινητό στ’ αυτί έχει εξελιχθεί σε εθνικό σπορ. Αν έχετε παρατηρήσει, οι οδηγοί σπανίως πλέον βγάζουν φλας. Εμ, βέβαια, αφού κρατούν το κινητό στ’ αριστερό και με το δεξί τους το τιμόνι, δεν περισσεύει χέρι για το φλάς. Με τα δόντια να το σπρώξουν; Υπολογίζουν απ’ το καθρεφτάκι αν προλαβαίνουν να την κάνουνε και να χωθούν, και μ’ ένα «ντου» αποτολμούν το σάλτο, συνεχίζοντας παράλληλα να συνομιλούν –δίπλα, το Όργανο, ούτε που νοιάζεται· (πάει, ενσωματώθηκε κι αυτή η παρανομία στην καθημερινότητά μας σαν εύλογη και θεμιτή, όπως η μίζα, το φακελάκι, το κομματικό ρουσφέτι, η κλοπή της εφορίας).
Είναι τόση η βεβαιότητα τού έλληνα οδηγού ότι τα καταφέρνει όλα και πάντοτε, που πάει και πέφτει σα στραβός πάνω στον άλλον. Ε, με την ίδια αυτοπεποίθηση, με τον ίδιο τσαμπουκά φτάσαμε στον πάτο του πυθμένα. Με την ίδια ακριβώς καπατσοσύνη βρεθήκαμε δεμένοι χειροπόδαρα.
Γι’ αυτό σας λέω, τα αδιάψευστα σημάδια της πραγματικής ανάκαμψης θ’ ανιχνευτούν όχι στην υποχώρηση των spreads ή την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας αλλά έξω εκεί, στα πεζοδρόμια και στους δρόμους. Στην κουλτούρα της οδήγησης θα δοκιμαστούν πρωτίστως οι αξίες της συλλογικής ζωής: Η συνειδητή εφαρμογή ενός Κώδικα αρχών που εγγυάται τη συμπόρευση. Που κατοχυρώνει τον αμοιβαίο στοιχειώδη σεβασμό και, αποτρέποντας τον κυνισμό και την αδιαφορία για τον άλλον, διασφαλίζει την ομαλή κοινωνική ζωή. Χωρίς αυτά, η οποιαδήποτε οικονομική ανάκαμψη θα είναι (και πάλι) εικονική.

Πηγή: εφημερίδα «Το Βήμα», 31 Μαρτίου 2011
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=392916

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου